საზოგადოება
ზურაბ ხასია: „განათლების სისტემა მიზანმიმართულად ინგრევა“

skola15თბილისი, 17 დეკემბერი, საქინფორმი. მოძრაობა „თეთრების“ დამფუძნებელი და ერთ-ერთი ლიდერი ზურაბ ხასია განათლების სისტემაში მიმდინარე რეფორმებს ეხმიანება. როგორც მის განცხადებაშია ნათქვამი, ელექტრონული პრესის საშუალებით ცნობილი გახდა, რომ კანონში „განათლების შესახებ“ შეტანილ იქნა ცვლილება, რომლის თანახმად, დაკანონდა სკოლებისათვის საჯარო სამართლის იურიდიული პირის სტატუსის შეცვლის და კერძო სამართლის იურიდიული პირის სტატუსის მინიჭების უფლება.  ფორმულირების თითქოს უმნიშვნელო და უწყინარი ცვლილების უკან მეტად საგანგაშო პროცესის დაკანონება დგას. კერძოდ, 2012 წლიდან სახელმწიფო სკოლები სრულიად უმტკივნეულოდ გადაკეთდება კერძო სკოლებად. სახელმწიფო სკოლები კი მალე აღარ დარჩება. მხოლოდ თბილისში 40-მდე სკოლას უკვე ისედაც აქვს შეცვლილი სტატუსი. „ამ საკითხში ჩვენ მთლიანად ვიზიარებთ საქართველოს განათლების ლიგის“ ხელმძღვანელის, ქალბატონ მანანა ნიკოლაიშვილის პოზიციას. ჩვენ შეგვაშფოთა მისმა ინფორმაციამ იმის შესახებ, რომ მხოლოდ 53-ე სკოლაში დირექტორის მიერ 16 პედაგოგის დათხოვის და მოსწავლეთა ოდენობის შემცირების ერთ-ერთი მიზეზი შენობის ერთი ფლიგელის გამოთავისუფლება და იქ კერძო სკოლის ფუნქციონირების დაწყებაა“, – ამბობს ზურაბ ხასია.

ამ სკოლაში მომხდარ ფაქტს და ზოგადად განათლების სისტემაში მიმდინარე პროცესებს „თეთრები“ ოქტომბერშიც გამოეხმაურა, თუმცა ორგანიზაციის პოზიცია უცვლელია:

„განათლების სისტემის ყველა რგოლი – სამინისტროდან რიგით სკოლამდე – დიდი ხანია, რეჟიმულ დაწესებულებას დაემსგავსა რკინის ურდულებით, სპეცფორმიანი წესრიგის დამცველი მანდატურებით, ყოველგვარუფლებააღჭურვილი დირექტორებით;

„ადამიანი თავისუფალია მისი პასუხისმგებლობის ფარგლებში“ – სახელმწიფო მანქანა, რომელიც ახშობს ახალგაზრდულ სოლიდარობას, განწირულია მარცხისათვის. მაგრამ უბედურება ისაა, რომ რეჟიმის მარწუხებში მოქცეული ახალგაზრდობა, ერთი მხრივ, ვერ იქნება თავისუფალი საზოგადოების მშენებელი, მეორე მხრივ კი, დიდხანს იქნება პროტესტის განწყობით ყველასა და ყველაფრის მიმართ“.

„როცა ხელისუფლება ლაპარაკობს ძალადობის ენით, აი, მაშინ ჩნდება პროტესტის გრძნობა მთავრობისადმი, სამოქალაქო საზოგადოებისადმი, მტერ-მოყვრისადმი, განურჩევლად ყველასა და ყველაფრისადმი. ეს ხომ ყველაზე რთული და სათუთი ასაკია, რომელსაც მუხლჩაუხრელი შრომა სჭირდება და არა სანქციები და რეჟიმი, – ნათქვამია განცხადებაში. – ბავშვებს არ უნდათ, რომ  გაიყიდოს მათი სკოლები; ბავშვებს არ უნდათ, რომ გარიცხონ მათი მეგობრები; ბავშვებს არ უნდათ, რომ გაათავისუფლონ მათი მასწავლებლები. როცა მორალით ცხოვრებაზე წინ თავსმოხვეული წესრიგით ცხოვრება დგება, წარმოიშვება უმწვავესი პროტესტი“.