„აუცილებლად დადგება მომენტი, როცა აშშ საქართველოს ფულს დააყვედრებს, ამიტომ ახალი ხელისუფლება უკვე დღეს უნდა დაფიქრდეს, როგორ დაუბრუნოს მას ვალი, რათა დამოუკიდებელი გახდეს და რუსეთთან აფხაზეთში ლტოლვილებზე დაბრუნებაზე მოილაპარაკოს“, - მითხრა შეხვედრისას ცნობილმა ებრაელმა პოლიტიკოსმა 10 წლის წინ. აუცილებელი არაა ვალის ფულად დაბრუნება, შეიძლება კომპრომისული გამოსავალი გამოიძებნოს“.

   „რა ანგარიში შეიძლება არსებობდეს სტრატეგიულ პარტნიორებს შორის, განა მეგობრები ერთმანეთს ფულს აყვედრიან?! ნუთუ ნომერ პირველი ზესახელმწიფო ისეთი მეწვრილმანეა, რომ ფულის გამო ასე დაეცეს?! - გავივლე მაშინ გულში. საქართველოს თუნდაც რაღაცის შეცვლა და პრობლემების დამოუკიდებლად გადაწყვეტა სურდეს, რა უფლებით და როგორ შეუძლია აშშ-ს ამაში ხელის შეშლა?“.

   თუმცა, დღეს აღმოჩნდა, რომ შევცდი, ხოლო ებრაელი პოლიტიკოსი მართალი იყო - ეს უსიამოვნო მომენტი დადგა. „ბოლო 30 წლის განმავლობაში ჩვენ ექვს მილიარდ დოლარზე მეტის დახმარება გავუწიეთ საქართველოს“, - განუცხადა გასულ კვირას „ამერიკის ხმას“ აშშ-ის ელჩმა საქართველოში კელი დეგნანმა. უკაცრავად, მაგრამ სად გაგონილა - ნებაყოფლობით გაწეული დახმარების დაყვედრება? განა დახმარება ვალია, რომელიც უნდა დაბრუნდეს?! საქართველოს ისედაც აქვს საგარეო ვალები, რომლებსაც ემსახურება და წესიერადად იხდის! გაწეული დახმარებისთვის სამადლობელი სიტყვები სრულებით საკმარისია, სიკეთის რაიმე სხვა მატერიალური გზით კომპენსირება ქართველებს შეურაცხყოფად მიაჩნიათ - დროა ეს იცოდეს აშშ-ის ელჩმა!

   მაგრამ ეს 6 მილიარდი დოლარი 30 წლის განმავლობაში (პირობითად - 200 მილიონი დოლარი წელიწადში) მართლაც დახმარებაა? მოდით გავარკვიოთ - რატომ გაიმართა დღეს ასეთი მდაბიო ვაჭრუკანული საუბარი მსოფლიოს უმდიდრეს სახელმწიფოსა - და თავისი ისტორიით მდიდარ საქართველოს, ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის პირველ წილხვედრს შორის?

   პირველ რიგში, აღვნიშნავ, რომ ეს არ არის პირველი შემთხვევა, როდესაც ელჩი დეგნანი ამ თანხას ახსენებს. როგორც მოგეხსენებათ, წელს საქართველოსა და აშშ-ს შორის დიპურთიერთობების დამყარებიდან 30 წელი შესრულდა, თუმცა, ამ მნიშვნელოვანი თარიღის აღნიშვნა საგანგებოდ ჯერ კიდევ გასულ წელს დაიწყო, რათა ქართველებისთვის უკრაინაში ომის წინა ხანებში შეეხსენებინათ - რა დავალებული არიან და რამდენი მართებთ ამერიკის! ამასთან დაკავშირებით, გასული წლიდან მოყოლებული, აშშ-ის საელჩო აწყობდა საზეიმო ღონისძიებებისა და მიღებების სერიას, ხოლო აშშ-ის ელჩის გამოსვლებსა და საელჩოს განცხადებებში არაერთხელ აღინიშნა ეს "6 მილიარდი დოლარი 30 წლის განმავლობაში - აშშ-ის დახმარება საქართველოსთვის". ეს უსიამოვნოდ მძაბავდა, რადგან მანამდე ეს, მართალია - ვარაუდის სახით, უკვე დავაფიქსირე ჩემს პუბლიკაციებში, მაგალითად - 2020 წლის 29 ივნისს გამოქვეყნებულ „თეთრი მონები“-ში. რა თქმა უნდა, როგორც ქართველს, ეს აზრადაც არ უნდა მომსვლოდა, მაგრამ ებრაელი პოლიტიკოსის გაფრთხილებამ (იხ. ზემოთ) აშკარად ქვეცნობიერად ითამაშა თავისი როლი.

   რაც შეეხება ციფრებს: ზემომითითებულ შარშანწინდელ პუბლიკაციაში მე ვახსენებ 5,5 მილიარდ აშშ დოლარს საქართველოსთვის აშშ-ის ყველა დახმარების გაანგარიშების საფუძველზე, რის შესახებაც საჯაროდ იყო გამოცხადებული. დავუშვათ, ბოლო 2 წლის განმავლობაში ეს თანხა გაიზარდა და ასევე, რომ აშშ-ის ელჩი ითვალისწინებს ფართო საზოგადოებისთვის უცნობ ფარულ ტრანშებსაც. თუმცა, დიდი ალბათობით, ელჩი უბრალოდ ამრგვალებს ექვს მილიარდამდე, ქართველებს კი მეწვრილმანეობა არ ჩვევიათ, დაე იყოს 6 მილიარდი. თავად დათვალეთ: როგორც აცხადებდნენ, 5 მილიარდი დოლარი ამერიკიდან ნაწილ-ნაწილ გადმოერიცხა საქართველოს როგორც დახმარება აღდგენისთვის 2008 წლის აგვისტოში რუსეთთან 5-დღიანი ომის შემდეგ. ამ თანხის ნაწილი სამხედრო ინფრასტრუქტურის აღდგენას მოხმარდა, ხოლო დევნილებს წეროვანში სახლების ნაცვლად მუყაოს საქათმეები აუშენეს, რადგან სააკაშვილი ყოველი ტრანშიდან ლომის წილს იპარავდა. „ამერიკის ხმის“ ცნობით, 21 წლის განმავლობაში აშშ-ის საელჩომ საქართველოს კულტურული მემკვიდრეობის დასაცავად 2 მილიონი აშშ დოლარის ღირებულების 21 პროექტი განახორციელა. გამოცემის ცნობით, „ამ პროექტების დახმარებით აღდგენილია მატერიალური და არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის მნიშვნელოვანი ქართული ძეგლები და ჩატარებულია სხვა სახის სამუშაოები, მათ შორის გელათის სამონასტრო კომპლექსში, ჯვრის მონასტერში და სხვა ძეგლებში. მათ შორის, 2020 წელს იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეტანილი ჯვრის მონასტრის კონსერვაციისთვის 500 ათასი აშშ დოლარის ოდენობის გრანტი გამოიყო.

   მაშ ასე, 2 მილიონი დოლარი 21 წლის განმავლობაში კულტურისთვისს, დანარჩენი, ყოველი ცენტი დარჩენილი 6 მილიარდი დოლარიდან (დავუშვათ, რომ ეს მართლა იყო 6 მილიარდი მინუს სააკაშვილის მიერ მოპარული თანხისა) აშშ-მა დახარჯა არა საქართველოს საკეთილდღეოდ, არამედ სამხრეთ კავკასიაში მის ანტირუსულ პლაცდარმად გადასაქცევად. ანუ ამერიკული და ევროპული შეიარაღების შესაძენად, ნატოსა და აშშ-ის სასწავლო და საბრძოლო მომზადების ცენტრების მშენებლობისთვის, წვრთნების ჩასატარებლად. მეტიც, ჩამოწერილის გამოკლებით, ახალი შეიარაღების, მაგალითად, ჯაველინების, ყიდვას საქართველოს სახელმწიფო ბიუჯეტის ფულით აიძულებდნენ - აქაოდა, ნატოს წევრობა თუ გინდათ, შესაბამისადაც დაიხარჯეთ სტანდარტების შესასრულებლად!

   გამოდის, რომ აშშ არათუ საქართველოს მეგობარი (მეგობრები ფულს, და მითუმეტეს დახმარებას, არ აყვედრიან!), არამედ პარტნიორიც კი არ არის, რადგან საქართველოში საკუთარ ინტერესებს ატარებდა საქართველოს ეროვნული ინტერესების საზიანოდ. ანუ შეიარაღა რუსეთთან დასაპირისპირებლად, მაგრამ საქართველოში არც ერთი ქარხანა, არც ერთი მშვიდობიანი საწარმო არ გაუხსნია! და, რაღა თქმა უნდა, ქველმოქმედება უცხოა აშშ-სთვის - აშშ-მა საკუთარი მიზნებისთვის საქართველოში 30 წლის განმავლობაში 6 მილიარდი დოლარი დახარჯა, რასაც ყოველდღიურად გვახსენებენ, ხოლო ქართველმა მეცენატმა ბიძინა ივანიშვილმა 20 წლის განმავლობაში საქართველოს 3 მილიარდი დოლარი დაახარჯა, რაც არცერთხელ არ დაუყვედრებია ხალხისთვის. აშშ-ს სჯერა, რომ საქართველო 6 მილიარდ დოლარად იყიდა, მაგრამ იმისათვის, რომ ივანიშვილს მისი 3 მილიარდი არ დაუბრუნოს, მეცენატის დარჩენილი აქტივების კონფისკაცია სურს.

   რას მოხმარდა ივანიშვილის სიმდიდრე - მთელმა საქართველომ იცის, ინფორმაცია ღიაა ინტერნეტში და არაერთხელ გავრცელდა მედიაში, ნებისმიერ მსურველს შეუძლია „ქართუ ბანკიდან“ ოფიციალური ცნობა მიიღოს. რატომ არ აქვეყნებს აშშ-ის საელჩო დეტალურ სიას, თუ კონკრეტულად რას მოხმარდა 6 მილიარდი დოლარი 30 წლის განმავლობაში? ხომ არ არის იქ მუხლები „ტელეკომპანიებისა და არასამთავრობო ორგანიზაციებისთვის პროპაგანდისთვის“, „ომბუდსმენისა და პერსონალური მონაცემების დაცვის ინსპექტორისთვის“?! და რატომ არ უჩივის აშშ-ის საელჩო სააკაშვილს 2 მილიარდამდე დოლარის მოპარვისთვის, რატომ უნდა იყოს ქართველი ხალხი აშშ-ის მოვალე იმ ფულისთვის, რომელიც მან და მისი ჯალათების ნაცისტურმა გუნდმა მოიპარა?! ამერიკული ლოგიკაა: ჩვენ 30 წლის განმავლობაში თქვენზე ექვსი მილიარდი დოლარი დავხარჯეთ, ასე რომ, საქართველოს არ ჰყავს აშშ-ზე უკეთესი მეგობარიო!

   მოვიყვან კიდევ რამდენიმე ციტატას დეგნანის „ამერიკის ხმისთვის“ მიცემულ იმავე კომენტარიდან. „როცა რევანშისტული რუსეთი ქაოსსა და ნგრევას თესავს, საქართველომ და მისმა პარტნიორებმა უნდა იმუშაონ ერთად, როგორც არასდროს, რათა უზრუნველყონ მშვიდობა, უსაფრთხოება და დაუპირისპირდნენ რუსეთის აგრესიას“. ანუ კოლექტიური დასავლეთი მარცხს განიცდის, რადგან მხოლოდ საქართველოს შეუძლია რუსეთის შეჩერება და მშვიდობის უზრუნველყოფა! ამისათვის ის უნდა შეუერთდეს ანტირუსულ კოალიციას - გახსნას „მეორე ფრონტი“ რუსეთის წინააღმდეგ აფხაზეთსა და ცხინვალის რეგიონში; გამოუცხადოს რუსეთს ეროვნული სანქციები და სატრანსპორტო ბლოკადა; უკრაინა, დაქირავებული მეომრების გარდა, იარაღით, აღჭურვილობითა და რეგულარული არმიის მებრძოლებით უზრუნველყოს. ამდენად, საქართველო ნებაყოფლობით უნდა გახდეს რუსეთის მიერ დემილიტარიზაციის ახალი ოპერაციის სამიზნე; უნდა მოემზადოს რუსეთიდან დეეპორტირებული ერთ მილიონამდე ქართველის მისაღებად, გარდა უკვე არსებული 400 ათასისა აფხაზეთსა და სამაჩაბლოდან; უნდა გაწიროს თავისი ხალხი არა მხოლოდ ტყვიისა და ჭურვისგან, არამედ შიმშილით სიკვდილისათვის, უარი თქვას რუსულ პურზე, ენერგომატარებლებსა და რუსულ ბაზარზე!

   „ძნელი გასაგებია, რატომ არის ზოგიერთი პოლიტიკოსი ასე მოწადინებული ამ დროს საქართველოსა და მისი მოკავშირეების გასაყოფად. საქართველოს არ ჰყავს აშშ-ზე დიდი მეგობარი. ჩვენ ვრჩებით საქართველოს წარმატების ერთგული და გავაგრძელებთ ქართველ ხალხთან მუშაობას, რათა დავეხმაროთ ჩვენი საერთო მიზნის მიღწევაში - ესაა უფრო მშვიდობიანი, აყვავებული და დემოკრატიული საქართველო, რომელიც სრულად იქნება ინტეგრირებული ევროატლანტიკურ ოჯახში. საქართველოს ბუნებრივი მოკავშირეებისგან გაუცხოების ნებისმიერი მცდელობა ემსახურება მხოლოდ ვიწრო ინტერესებს და არა ქართველი ხალხის ინტერესებს“. ანუ რამდენიც არ უდან აცხადოს საქართველოს ხელისუფლებამ თავშეკავებული შეგნებული პოლიტიკის შესახებ, აშშ გააგრძელებს საქართველოში რადიკალური ოპოზიციის და „სამოქალაქო სექტორის“, არასამთავრობო ორგანიზაციების და ლგბტ-ს დაფინანსებას, რათა მიაღწიოს თავის მიზანს - გადააქციოს საქართველო საბრძოლო ევროატლანტიკურ ანტირუსულ პლაცდარმად სამხრეთ კავკასიაში. ქართველების მრავალსაუკუნოვანი მეგობრობა და ძმობა მეზობლად საუკუნეების მანძილზე მცხოვრებ რუსებთან, სომხებთან, აზერბაიჯანელებსა და სხვა ხალხებთან არ ითვლება, ქართველები ნახევრად ველური კავკასიელი ხალხია, რომელსაც უნდა ასწავლო - ვინ არის მათი მეგობარი და ვინ - მტერი!

   „აშშ-სა და საქართველოს შორის მჭიდრო სტრატეგიულმა პარტნიორობამ დიდი სარგებელი მოუტანა როგორც საქართველოს, ასევე აშშ-ს (მადლობა ღმერთს, ეს რომ მაინც აღიარეს! - ა.ხ.). ბოლო 30 წლის განმავლობაში ჩვენ ექვს მილიარდ დოლარზე მეტის დახმარება გავუწიეთ საქართველოს, ათასობით ქართველმა მიიღო მონაწილეობა გაცვლით პროგრამებში და აშშ-მა გაწვრთნა ათიათასობით ქართველი ჯარისკაცი საქართველოს საზღვრების უკეთ დასაცავად. ჩვენი პარტნიორობის შედეგად საქართველო უფრო უსაფრთხო, უფრო აყვავებული და უფრო დემოკრატიულია და ჩვენ მოუთმენლად ველით ჩვენი თანამშრომლობის გაგრძელებას“. კარგი, ვთქვათ, ქართველი მამლუქების მომზადება ერაყსა და ავღანეთში ოპერაციებისთვის ახალი და კეთილშობილური საქმე არ არის, მაგრამ საქართველოს რომელი საზღვრების დაცვა ჰქონდა მხედველობაში ქალბატონ აშშ-ის ელჩს?! ნუთუ მან მართლაც არ იცის, რომ აშშ-ის „პარტნიორობისა და დახმარების“ წყალობით საქართველომ 2008 წელს დაკარგა თავისი ტერიტორიების 20 პროცენტი საზღვრებთან ერთად, როგორც დღეს უკრაინამ დაკარგა დონბასი, მაშ რა უნდა დავიცვათ დღეს?! საქართველო - სოხუმისა და ცხინვალი გარეშე „უფრო უსაფრთხო, უფრო აყვავებული და უფრო დემოკრატიულია“, ქალბატონო კელი?!

კელი პირველის (იან) მემკვიდრეს - კელი მეორეს (დეგნან), სანამ საქართველოს მალე დატოვებს, უნდა აღიაროს, რომ ბოლო 8 წელია საქართველო ასობით ამერიკული ტანკსაწინააღმდეგო სარაკეტო კომპლექსი „JAVELIN“-ებითა და ათასობით რაკეტით ამარაგებდნენ, რათა უკრაინის ომის სინქრონულად გაეხსნა საქართველოში „მეორე ფრონტი“ რუსეთის წინააღმდეგ. ისევე, როგორც 21 მარტს ბიძინა ივანიშვილთან შეხვედრის აღიარება მოუწია! მოგეხსენებათ, მას შემდეგ, რაც საქართველომ, პრემიერი ღარიბაშვილის სახით, უარი თქვა რუსებთან ბრძოლაზე, კელიმ აუდიენცია სთხოვა ექსპრემიერ ივანიშვილს - აქაოდა, თქვენი ქვეშ მყოფნი კონტროლს სრულებით აღარ ექვემდებარებიან, ამიტომ კეთილი ინებეთ, დაბრუნდით ხელისუფლებაში და დაიწყეთ ომი, თუ არადა... „მისამართი შეგეშალათ, მადამ, – ალბათ, უპასუხა ივანიშვილმა, – პოლიტიკიდან დიდი ხნის წინ წამოვედი და ხელისუფლებას არაფორმალურად არ ვმართავ, სატელეფონო ზარებსაც კი იშვიათად ვპასუხობ“.

   „საქართველოში მძვინვარებს ანტიდასავლური კამპანია, გრძელდება თავდასხმები აშშ-ის ელჩ კელი დეგნანზე, ევროკავშირის ელჩ კარლ ჰარცელზე, მაგრამ საქართველო ძალიან დელიკატურია რუსეთის მიმართ და ზურგს აქცევს დასავლეთს!“, - ერთხმად გაჰყვირიან დასავლელი „საქართველოს მეგობრები“ და რადიკალური ოპოზიცია მედიასთან ერთად, თუმცა საქართველოს ხელმძღვანელობას სულაც არ შეუცვლია კურსი დასავლეთიდან ჩრდილოეთისაკენ - ის უბრალოდ, „ყოველი შემთხვევისთვის“, დაანახა დასავლეთს მისი არაპოპულარულობა საქართველოში.

არნო ხიდირბეგიშვილი,
საქინფორმის მთავარი რედაქტორი

2022 წლის 1 აგვისტო
საქართველო, თბილისი