საქართველოში პოლიტიკური პროცესები აქტიურად და არაორდინალურად ვითარდება, შესაბამისად, ქართველი და უცხოელი პოლიტიკოსების, სახელმწიფო ჩინოვნიკებისა და თვით ანალიტიკოსების გადაჭარბებულმა შეფასებებმა შეიძლება ზიანი და არა სარგებელი მოიტანოს. ამიტომ უტრირება და ბევრ რამეზე დუმილი გვიწევს, ერთს ვწერთ, ორ იმდენს ვმალავთ. ხოლო ხუხაშვილისა და ბურჯანაძის მსგავს სკანდალურ „ექსპერტებსა“ და ჩამოწერილ პოლიტიკანებს შეუძლიათ რამდენიც უნდათ, იმდენი ილაპარაკონ ოპოზიციის მიერ ანგაჟირებული ტელეარხების ეთერში – ეს არის მომგებიანი შოუბიზნესი, რომელსაც საერთო არაფერი აქვს რეალურ პოლიტიკასთან, რადგან მარგინალები დიდი ხანია მოწყვეტილი არიან ინფორმაციის წყაროებს, ხელისუფლება და ხალხი მათ თავს არიდებს, ხოლო ანალიტიკა მათი საქმე არაა.
ნაბიჯი წინ, ნაბიჯი უკან...
ბოლო ათი დღის განმავლობაში რუსული მხრისგან ჩვენ სამი განცხადება მოვისმინეთ:
22 ივლისს - რუსეთის ფედერაციის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე ანდრეი რუდენკოს იმის შესახებ, რომ რუსეთსა და საქართველოს შორის პირდაპირი ავიამიმოსვლა, „რომელიც ანტირუსული პროვოკაციის გამო შეწყდა“, შეიძლება განახლდეს „სანიტარულ–ეპიდემიოლოგიური ვითარების სტაბილიზაციის შემდეგ“, რადგან საქართველოს ხელისუფლებამ მომხდარისგან "გაკვეთილი გამოიტანა";
28 ივლისს - ფედერაციის საბჭოს საერთაშორისო საქმეების კომიტეტის თავმჯდომარე გრიგორი კარასინის, რომელმაც დაადასტურა რუსული მხარის მზადყოფნა დაიწყოს მოლაპარაკებების პირდაპირი ავიამიმოსვლის განახლების შესახებ, რომელიც 2019 წლის 8 ივლისს შეწყდა. მან აღნიშნა, რომ ეს პრობლემა "ადრე თუ გვიან" მოგვარდება;
29 ივლისს - რფ–ის პრეზიდენტის პრესმდივნის, დიმიტრი პესკოვის, რომელმაც კომენტარი გააკეთა საქართველოში მიმდინარე სამხედრო წვრთნებზე "Agile Spirit 2021" და აღნიშნა - "ნატო თავისი სამხედრო ინფრასტრუქტურით არა მხოლოდ ჩვენს საზღვრებს ირგვლივაა, არამედ ჩვენს საზღვრებს ეხება", რაც რუსეთს ავალდებულებს „მიიღოს ზომები თავისი უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად ".
მოკლედ, ყველაფერი ისეა, როგორც ცნობილ ცეკვაში - ნაბიჯი წინ, ნაბიჯი უკან: თუ საქართველოს საშინაო საქმეებში კოლექტიური დასავლეთის უპრეცედენტოდ უხეში ჩარევის ფონზე*, მოსკოვის პირველი ორი განცხადება საქართველოში პოზიტიურად აღიქვეს (იმიტომ, რომ ისინი "ნაყოფიერ ნიადაგში" მოხვდა - ნამდვილი ქართველები ვერ იტანენ, როდესაც მათ მიუთითებენ, იქნება ეს აშშ, ევროკავშირი, რუსეთი თუ უკრაინა), პესკოვის კომენტარზე მკვეთრი პასუხით საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტრომ შეახსენა, რომ დასავლელ პარტნიორებთან უთანხმოება სულაც არ ნიშნავს საქართველოს საგარეო პოლიტიკის შემობრუნებას ჩრსილოეთისკენ.
დღეს საქართველოს ხელისუფლება ბოლო 30 წლის განმავლობაში ყველაზე დიდი წნეხის ქვეშაა დასავლეთის ანტიქართული ძალებისა და ქვეყნის შიგნით კოლაბორაციონისტების მხრიდან ოპოზიციის, არასამთავრობო ორგანიზაციებისა და მედიის სახით, ამიტომ ჩრდილოეთიდან "მეორე ფრონტის" გახსნა „ქართული ოცნების“ წინააღმდეგ მცდარი ნაბიჯი იქნება. ბოლო 30 წლის მანძილზე საქართველოს ხელისუფლებას ისე ღიად არასოდეს გაუბედავს ურჩობა გაეწია დასავლური ინსტრუქციებისთვის, როგორც დღეს, არასოდეს აქამდე საქართველოში დასავლეთ კურატორების ვიწრო წრის მითითებები ასე მკვეთრად არ შესულა ტრადიციულ ქართულ მენტალურ ღირებულებებთან და ხელისუფლების კომპეტენციასთან მკვეთრ კოლიზიაში, ამიტომ ნაჩქარევი დასკვნები საზიანოა!
ნახეთ: “Tbilisi Pride”-ამდე ქართველი ხალხი ევროკავშირში გაწევრებას არ ეწინააღმდეგებოდა; გასულ ორშაბათს გამოქვეყნდა წერილი - "საქართველო-ევროკავშირი: წარილტვა სიყვარული, დარჩა ოდენ ევრო"; და ორი დღის შემდეგ, ოთხშაბათს, "ქართულმა ოცნებამ" გააუქმა შარლ მიშელის შეთანხმება. სიყვარულიდან სიძულვილამდე - ერთი ნაბიჯია: ევროკავშირის და აშშ -ს ელჩებმა გადააჭარბეს, მეტისმეტად ვულგარულად შეეცადნენ ქართველების მკაცრ ჩარჩოებში მოქცევას, ამასთან ერთად, ერთობოდნენ „Tbilisi Pride”-ის ღონისძიებებზე, რითაც გადალახეს "წითელი ხაზი" - გამოწვევა ესროლეს ქართულ მენტალობას!
რაც შეეხება რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობებს, ისინი აუცილებლად აღდგება, პოლიტიკოსებს შეუძლიათ მხოლოდ დააჩქარონ ან შეანელონ პროცესი. ქართველ და რუს ხალხებს შორის ურთიერთობა არ განისაზღვრება პოლიტიკური ხელმძღვანელობის დონეზე, მრავალსაუკუნოვანი ისტორია, კულტურა და რწმენა დასავლურ რევიზიას არ ექვემდებარება (დასავლური პოლიტიკური ისტებლიშმენტის, მათ შორის საქართველოს „მეგობრების კლუბის“ ინტერესები, ვრცელდება მაქსიმუმ „ცივი ომის“ პერიოდამდე, რა იყო ადრე, მათ უბრალოდ არ იციან). უკანა გზის გავლა - პირდაპირი ავიამიმოსვლის აღდგენა - სავიზო რეჟიმის გაუქმება - ორმაგი რუსეთ -საქართველოს მოქალაქეობა - დიპლომატიური ურთიერთობების აღდგენა - საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა - მოსკოვსა და თბილისს ერთად მოუწევთ.
არჩევნებში "ქართული ოცნება" და კახი კალაძე გაიმარჯვებენ
2 ოქტომბერს, საქართველოში ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების არჩევნებში გაიმარჯვებს „ქართული ოცნება“, ხოლო თბილისში - კახი კალაძე და არა მხოლოდ იმიტომ, რომ ის მართლაც კარგი მერია. ყველა, ვინც სამართლიანად უკმაყოფილო იყო მმართველი პარტიით ბოლო სამი პრემიერ–მინისტრის (კვირიკაშვილი, ბახტაძე, გახარია) შეცდომების გამო, ხმას კვლავ “ოცნებას“ მისცემს, რადგან დღეს ყველაფერი, რაც სძულს ქართველ ხალხს შიმშილზე მეტად, ოპოზიციას უკავშირდება:
- ლგბი– საზოგადოება და სააკაშვილის მიერ ანგაჟირებული ჰომოსექსუალებით დაკომპლექტებული ტელეკომპანიები - „მთავარი არხი“, „პირველი“, „ფორმულა“ და „კავკასია“, 20 წელზე მეტია, რომ მოსახლეობას მუდმივი ტერორისა და შიშის ქვეშ ამყოფებს რუსების და „რუსეთუმეების“ წინაშე, პარაზიტობენ მხოლოდ და მხოლოდ ნეგატივზე - გაუპატიურება და მკვლელობა, პედოფილია, სიციდი და ძარცვა;
- დასავლელი კურატორები, რომლებიც ღიად აკრიტიკებენ ქართველებს „ბარბაროსობის მიჯნაზე მყოფი ჩამორჩენილობისათვის“ და აიძულებენ მათ იცხოვრონ არა კონსტიტუციის შესაბამისად, რომელიც არაერთხელ იქნა დამახინჯებული ვენეციის კომისიისა და ოდირის ახირებების შესაბამისად, არამედ ევროსაბჭოს თავმჯდომარე შარლ მიშელის შეთანხმების მსგავსი ინსტრუქციების შესაბამისად, რომელიც მოსამართლეთა დანიშვნასაც კი აკონტროლებს! აღსანიშნავია, რომ ჩვენი ოპეკუნების უმეტესობას ან არ ჰყავს ოჯახი, ან - არატრადიციული სექსუალური ორიენტაციის მქონეა;
- ოპოზიცია, რომელიც ყველა ზემოჩამოთვლილთან ერთად ღიად წყევლის საქართველოს მართლმადიდებელ ეკლესიას, მიტროპოლიტებს, საპატრიარქოსა და სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქ ილია მეორეს, უწოდებს მათ ველურებს, მოძალადეებს, პედოფილებსა და კრემლის აგენტებს. და, რა თქმა უნდა, ოპოზიციის უპირობო ლიდერი მიხეილ სააკაშვილი, რომელიც ბიძამის თემურ ალასანიასთან ერთად ორმაგ თამაშს თამაშობს და ერთდროულად ახორციელებს ავანტიურებს საქართველოსა და უკრაინაში.
საქინფორმის მთავარი რედაქტორი
არნო ხიდირბეგიშვილი
2021 წლის 2 აგვისტო
საქართველო, თბილისი
* დღემდე არ წყდება ამერიკელი და ევროპელი პარლამენტარების, დიპლომატების და სამთავრობო სტრუქტურების "მრისხანე" საჯარო კრიტიკა საქართველოს ხელისუფლების მისამართით, "პოლიტიკური თამაშების", "ძალაუფლების უზურპაციის" და "დემოკრატიის ღალატის", კერძოდ, 5 ივლისს სექსუალური უმცირესობებისა და ოპოზიციური ტელეჟურნალისტების უფლებების დარღვევისა და 28 ივლისს შარლ მიშელის ხელშეკრულების ანულირებისთვის.