ბიძინა ივანიშვილის მიერ საქართველოს პრეზიდენტად დანიშვნის დღიდან, ემიგრანტი სალომე ზურაბიშვილი, რომელმაც ფეხი წინაპრების მიწას პირველად ბალზაკის ასაკში დაადგა, მუდმივად დაცინვისა და კრიტიკის ობიექტი ხდება თავისი არაორდინარული განცხადებებისა და „ორიგინალური“ ქართული ენის გამო. მაგრამ, ბოლო წლების განმავლობაში ამ მიმზიდველი ქალის ტრანსფორმაციაზე დაკვირვებით რწმუნდებით, რომ ის ჭკუამოკლე აბუეტი როდია ...

აი ნახეთ: განცხადებების შემდეგ, რომ აგვისტოს ომი სააკაშვილმა დაიწყო, რომ საქართველოს არ ჰყავს და არც არასდროს ეყოლება არმია და რომ ლავროვი ყველაზე გამოცდილი დიპლომატია, ვისაც კი თავისი კარიერის მანძილზე შეხვედრია, პარიზელი ქალი - უმაღლესი მთავარსარდალი მოულოდნელად გარდაიქმნა რუსოფობად და პროვინციელ ნაციონალ–შოვინისტად, რომელიც მუდმივად რაცხავს რუსეთს საქართველოს ისტორიულ ოკუპანტად და №1 მტრად.

ერთი შეხედვით, შეიძლება მოგვეჩვენოს, რომ ყველაფერი "კარადაში ჩონჩხის" ბრალია - ანუ ასაკის მატებასთან ერთად, თავს იჩენს ემიგრანტის კომპლექსი, რომელიც შურს იძიებს რუსეთზე იმ დისკომფორტისთვის, რაც მე -11 წითელმა არმიამ მის წინაპრებს შეუქმნა. სინამდვილეში კი ყველაფერი ასე მარტივად როდია. "პროვინციელი" ქართველებით იმედგაცრუებულმა ზურაბიშვილმა, რომელმაც "ამ აზიელების" გამოსწორების იმედი დაკარგა "ცივილიზებული, ევროპული" გზით, მიმართა აბსურდამდე დაყვანის ლოგიკურ ხერხს – აპაგოგიას, მადლობა ღმერთს, სარკაზმი არ აკლია! და დაიწყო სისულელეების ბოდვა, რომლის მოსმენაც სურთ მისგან დასავლეთში და რომელიც ყველას დააკმაყოფილებს საქართველოში - ხელისუფლებასაც და ოპოზიციასაც. ოღონდ სისულელეების კვადრატში, სიბრიყვის კარიკატურულად გაზვიადებით - იმ იმედით, რომ ჰიპერტროფიული სისულელე ბოლოსდაბოლოს თვალში საცემი გახდება!

მაგალითად, გუშინ საქართველოს პრეზიდენტი გამოეხმაურა აზერბაიჯანის მიერ ყარაბაღის კონფლიქტის დროს დაკავებული სომხეთის 15 მოქალაქის გათავისუფლებას და მიულოცა საქართველოს პრემიერ–მინისტრს ირაკლი ღარიბაშვილს შეთანხმების მიღწევა. „ბატონო ირაკლი, გილოცავთ სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის ჰუმანიტარული შეთანხმების მიღწევას. საქართველო მედიატორის ისტორიულ როლს დაუბრუნდა, აშშ და ევროკავშირი კავკასიაში დაბრუნდნენ. ნდობის შენება მდგრადი მშვიდობისკენ მიმავალი გზაა”, - დაწერა ზურაბიშვილმა Twitter- ზე.

ცნობისთვის: საქართველოს პრემიერ-მინისტრის, ირაკლი ღარიბაშვილის აქტიური ხელშეწყობითა და ევროპის საქმეებში აშშ–ის სახელმწიფო მდივნის მოადგილის მოვალეობის შემსრულებლის, ფილიპ რიკერის მონაწილეობით, აზერბაიჯანულმა მხარემ ყარაბაღის კონფლიქტის დროს დაკავებული სომხეთის 15 მოქალაქე გაათავისუფლა, რომლებიც სომხეთში, თავიანთ ოჯახებში, საქართველოს ტერიტორიის გავლით დაბრუნდნენ.

”ჩვეულებრივი მილოცვა - რა არის ამაში უჩვეულო?!” - წამოიძახებს გამოუცდელი ობივატელი გოგია. მაგრამ იმის გათვალისწინებით, რომ სალომეა აბსურდამდე მიყვანის ხერხს - აპაგოგიას, იყენებს, ამ სამ წინადადებაში ღრმა შინაარსია ჩადებული.

”აშშ კავკასიაში დაბრუნდა” - აქ ყველაფერი გასაგებია: ზურაბიშვილი ხაზს უსვამს იმას, რომ პრაგმატიკოსი ტრამპი არ იყო დაინტერესებული სამხრეთ კავკასიით, რადგან რუსეთის ინტერესების ზონად, ერგო - არაპერსპექტიულად და ამერიკული პოლიტიკის წამგებიან მიმართულებად თვლიდა. ახლა კი, იდეალისტი ბაიდენის მოსვლის შემდეგ, ეს მდგომარეობა შეიცვალა.

რაც შეეხება "ევროკავშირი დაბრუნდა კავკასიაში", აქ ზურაბიშვილი უმაღლეს პილოტაჟს გვაჩვენებს: ერთი შეხედვით, ის დეჟავიუს თამაშობს - ვითომდა იხსენებს საქართველოს დემოკრატიულ რესპუბლიკასა და მენშევიკების მთავრობას, რომელშიც მისი ბაბუა შედიოდა და რომელმაც აქ გერმანიისა და ინგლისის საექსპედიციოკორპუსები მოიწვიეს. თუმცა, იმის გათვალისწინებით, თუ რამხელა ზიანი მოუტანეს საქართველოს მენშევიკებმა, აგრეთვე, გერმანიის და ინგლისის ჯარებმა და რომ საფრანგეთმა ცნო საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა მხოლოდ 1921 წლის თებერვალში - საქართველოში საბჭოთა ხელისუფლების დამყარებამდე ერთ თვეზე ნაკლებ ხანში! - სალომე გვახსენებს, რომ ევროპის კვალდაკვალ საქართველოში ჩვეულებრივ რუსეთი ბრუნდება და ეს ეტაპი ცხრა მთას იქით როდია...

საქინფორმის მთავარი რედაქტორი
არნო ხიდირბეგიშვილი

2021 წლის 14 ივნისი
საქართველო, თბილისი