მაშ ასე, რა მოუტანა საქართველოს ნატოს სამიტმა უელსში? საქართველომ ოფიციალურად შეწყვიტა ნატოს ასპირანტობაც კი, ანუ ალიანსში გაწევრების კანდიდატობა, რომელსაც ოდესმე გაწევრების სამოქმედო გეგმას - MAP-ს მისცემდნენ და ისლამისტური ტერორისტული ორგანიზაცია „იგილ“-ის სამიზნედ იქცა!
საქართველოს დელეგაციამ ნატოს ხელმძღვანელობას მოაცილა ეს თავის ტკივილი - აფხაზეთისა და სამაჩაბლოს გამო რუსეთთან საქმის გარჩევები - და ისე, უბრალოდ, ყოველგვარი ვალდებულებების გარეშე, აჩუქა ნატოს საქართველოს მთელი დანარჩენი ტერიტორია რუსეთის ჯიბრზე - აიღეთ და მშვიდობაში მოიხმარეთო!
შედეგად:
1. პანკისში ჩეჩენი ბოევიკების მოსამზადებელი ბანაკების ნაცვლად, აშშ, კრწანისის პოლიგონის გარდა, ნატოელი ბოევიკების მოსამზადებელ ბანაკს გახსნის ვაზიანის პოლიგონზე, რომელსაც უწყინრად „სასწავლო-საწვრთნელი ცენტრი“ უწოდეს. აქ ამერიკელი ინსტრუქტორები ქართულ და შერეულ კონტინგენტებს ავღანეთში, ერაყსა და ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკაში გასაგზავნად მოამზადებენ, ISAF-ის მისიასა და „გადამწყვეტ მხარდაჭერაში“ მონაწილეობისათვის, ასევე - რუსეთის ფედერაციის წინააღმდეგ ტერორისტული სპეცოპერაციებისათვის (ისეთის, როგორიც იყო 2004 წელს - ბესლანში, 2014 წელს - უკრაინაში);
2. საქართველოს, ხალხის სახელმწიფო ბიუჯეტის ფულზე, ნებას დართავენ, აშშ-სგან ძველი ვერტმფრენები შეიძინოს - როგორც შევარდნაძის პრეზიდენტობის ხანაში საქართველოს ვიეტნამის ომის შემდეგ დარჩენილი დაჟანგული „იროკეზები“ შემოასაღეს;
3. საქართველოში ჩატარდება ნატოს წვრთნები - მაგალითად, მორიგი წვრთნები „სწრაფი სამკაპი“ (Rapid Triden), რომელშიც ამა წლის 16-26 სექტემბერს იავოროვის პოლიგონზე (დასავლეთი უკრაინა) მონაწილეობის მიღება ნაბრძანები აქვს საქართველოს სამხედრო ძალების 1-ელ ბრიგადას.
ყველაფერ ამას ლამაზი და, როგორც ყოველთვის, ცინიკური სახელი უწოდეს: „ოქროს ბარათი“, „გამორჩეული პარტნიორის სტატუსი“, „უფრო მეტი, ვიდრე MAP-ი“, „დემოკრატიის განმტკიცების რეფორმები“, „გაძლიერებული შესაძლებლობების ფორმატი“, „მეტი ნატო საქართველოში“, „სამხედრო ურთიერთთავსებადობის გაღრმავება ISAF-ის შემდეგ“ („პარტნიორობა მშვიდობისათვის“) და „გაძლიერებული მხარდაჭერის პაკეტი“.
დასასრულ, აშშ-ის თავდაცვის მინისტრმა ჩაკ ჰეიგელმა, რომელიც თბილისს უელსის სამიტის შემდეგ თურქეთისკენ გავლით ესტუმრა, გვახარა, რომ აშშ თავისი სტრატეგიული პარტნიორი - საქართველოსთვის თავდაცვითი შეიარაღების მიწოდების საკითხს განიხილავს და რუსეთისგან საქართველოს საზღვრიდან ჯარების სრულ გაყვანას მოითხოვს (ჰეიგელი ცბიერობს, ისევე, როგორც მისი მაღალჩინოსანი ქართველი მეგობრები, რადგან ჩინებულად ესმის - აშშ-მა საქართველოს პენტაგონის მთელი იარაღიც რომ მიაწოდოს, ქართული არმია ვერასოდეს შეძლებს რუსეთის არმიისთვის წინააღმდეგობის გაწევას...).