უცხოეთი
ევროპის სასამართლომ ყალბად ცნო „დოკუმენტები“, რომლებიც მიუთითებს, რომ კატინთან ათობით ათასი პოლონელი ოფიცრის დახვრეტაში დამნაშავე სტალინია! ლიბერალები დუმან...

evrosud-zarub-1-an-1საქართველო, 24 იანვარი, საქინფორმი. 2012 წლის 18 ივნისს ევროპის სასამართლომ სენსაციური გადაწყვეტილება მიიღო იმის შესახებ, რომ გორბაჩოვისა და ელცინის დროს წარმოდგენილი დოკუმენტები, რომლებიც კატინთან ათობით ათასი ოფიცრის დახვრეტაში დამნაშავედ სტალინსა და საბჭოთა მხარეს მიუთითებდა, ყალბია.

დუმს ლიბერალური რადიოსადგური „ეხო მოსკვი“, „გრანი“, „ნოვაია გაზეტა“. არადა, ეს ხომ მსოფლიო დონის ტოპ-სენსაციაა. და რა ვუყოთ ახლა ამ ყველაფერს?

რუსეთს არ ეკისრება პასუხისმგებლობა კატინში პოლონელი ოფიცრების მასობრივ დახვრეტაზე - ასეთია ევროპის სასამართლოს გადაწყვეტილება, რომელიც სენსაციურია: გამოდის, რომ ჩვენი ქვეყნის ხელმძღვანელობა ბოლო 20 წლის განმავლობაში ინანიებდა დანაშაულს, რომელიც 40-იან წლებში ვიღაც სხვამ ჩაიდინა. გამოდის, რომ დოკუმენტები კატინის შესახებ, რომლებიც 80-იანი წლების ბოლოს სკკპ ცკ-ის პოლტბიუროს წევრმა ალექსანდრე იაკოვლევმა გამოაჩინა, სრულებით ყალბია - სასამართლომ ისინი განსახილველადაც კი არ მიიღო.

ვიღაცას სსრკ-ის პრეზიდენტ მიხაილ გორბაჩოვის გარემოცვაში სამამულო ისტორიისა და პირადად იოსებ სტალინის კომპრომეტირება დასჭირდა ზედ სსრკ-ის დაშლის წინ. ეგებ სწორედ ამიტომაც, სრულებით ერთმნიშვნელოვნად ფორმულირებულ სასამართლოს გადაწყვეტილებას რუსეთში ორგვარად განმარტავენ - აქაოდა, მკვლელები მაინც ვერ დაადგინეს და იქნებ ეს მაინც სტალინი იყოო?..

2007 და 2009 წლებში პოლონელი ოფიცრების ნათესავებმა სტრასბურგს საჩივრით მიმართეს იმის გამო, რომ ქვეყანამ 2004 წელს შეწყვიტა კატინის საქმის გამოძიება. საუბარი ეხებოდა 21857 პოლონელი ტყვის დახვრეტას.

ადამიანის უფლებათა დაცვის ევროპულმა სასამართლომ საჩივარი განსახილველად მიიღო. ევრომოსამართლეები ხმამაღალ საჯარო განცხადებებს კი არა, დოკუმენტებს ეყრდნობიან, დოკუმენტური მტკიცებულებები კი არსად ჩანდა. სასამართლოს გააწყვეტილება ასეთი გახლდათ: ჩვენს ქვეყანას არ ეკისრება პასუხისმგებლობა მასობრივ დახვრეტებზე კატინში. რუსეთისთვის ეს დასკვნა ნიშნავს შემდეგს: მატერიალური კომპენსაცია - 2 მლრდ დოლარი, რომელზეც მალულად ოცნებობდნენ დახვრეტილთა შთამომავლები, ქვეყანამ არ უნდა გადაიხადოს.

ძირითადი დასკვნიდან გამომდინარეობს სხვა დასკვნაც: საარქივო დოკუმენტები, რომლებიც კატინის დახვრეტას ეხება, დაუყოვნებლივ რევიზიას საჭიროებს, 40-იანი წლების სამამულო ისტორია კი, რომელიც 90-იან წლებში დაიწერა, პირწმინდად უნდა გადაიწეროს.

2010 წელს სახელმწიფო დუმის დეპუტატ ვიქტორ ილიუხინისა და ექსპერტ-ისტორიკოსების სერგეი სტრიგინისა და ვლადისლავ შვედისთვის ცნობილი შეიქნა, თუ როგორ მზადდებოდა ბერიას 1940 წლის მარტის #794/ბ წერილის ფალსიფიკაცია, სადაც საუბარი იყო 20000-ზე მეტი პოლონელი სამხედრო ტყვის დახვრეტაზე.

„1943 წელს გებელსმა, რომელიც აბტიჰიტლერული კოალიციის დაშლასა და სსრკ-ისა და აშშ-ის წაკიდებას ცდილობდა, გაავრცელა სიცრუე იმის შესახებ, თითქოს სტალინმა და ბერიამ 10.000 პოლონელი ოფიცრის დახვრეტის ბრძანება გასცეს, - წერდა ილიუხინი, - ამ სიცრუეს მხარი აუბა ემიგრაციაში მყოფმა პოლონეთის ხელისუფლებამ. საყოველთაოდ ცნობილი ალექსანდრე იაკოვლევი კი ფაქტობრივად მომხრე იყო სსრკ-ის ასეთი კომპრომეტაციისა, რათა ჩვენი ქვეყნისთვის ზურგი შეექცია მთელ მსოფლიოს. ამის შემდეგ განხორციელდა სკკპ ცკ-ის საარქივო დოკუმენტების უდიდესი ფალსიფიკაცია“.

 

http://maxpark.com/community/13/content/2462478